top of page
Fout

In een dode hoek van het café 
vinden we elkaar 
hij weet wat ik vermoed

hij legt papieren op tafel
schikt een pen bij een puntenlijstje
stelt zich voor
als een verzamelaar van snippers
feiten om het gevoelige te presenteren

om te beginnen neemt hij me mee
naar het dorp in oorlogstijd
een vreemde veearts overtuigt boeren van hun onvrede

als de tijd rijp is
komt een foute burgemeester
op de brink hinkelen kinderen in uniform 

wild staken dwingt een boerenkar in de slootkant
melk gutst uit bussen
verderop schiet een bezetter al
een jongen het erf af de dood in
hij kijkt in een kop koffie
herdenkt 
in stilte vindt hij woorden
die het kunnen doen

grootvader neerzetten
op de afgesproken plek
in het zwart dat hem past

onomstotelijk gaat hij instappen
de overvalwagen de weg wijzen
naar de boerderij waar verzet broeit
 
grootvader noemt mensen bij hun naam
weet op welk adres angst zit ondergedoken

onverhoeds valt hij binnen
zwarte handen pakken me duwen me
hup vooruit de rouw in

beluister dit gedicht

bottom of page